Buitenrit Recreanten Flipjestocht 2017 Tiel

Het is inmiddels 10 minuten voor 7 als ik op zaterdagochtend de parkeerplaats bij SGZ opdraai. Marja is inmiddels vanuit Langeweg ook gearriveerd zodat we haar fiets achterin de auto kunnen plaatsten. De fietsen van Angela, Twan en Jan staan al op het fietsenrek. Na enkele minuten hebben we dan uiteindelijk ook de fiets van Anita in de auto van Annie weten te krijgen en kunnen we op weg naar Tiel. Hier wordt vandaag de Flipjestocht 2017 gereden. De tocht georganiseerd door stichting wielerpromotie Rivierenland kent vanuit de NFTU drie sterren en biedt een uitdagend en afwisselend parcours door het Rivierengebied en de Veluwe. Er is keuze uit vier nieuwe gepijlde routes over de afstanden 45, 85, 115 en 165 km. We hebben afgesproken voor de 85 kilometer te gaan. Deze hebben we vorig jaar ook gereden en is mede door de uitdagende klimmetjes goed bevallen. We arriveren na een korte autorit bij de parkeerplaats vlakbij de startlocatie Sportplaza in Tiel. Hier treffen we ook Lenneke en Steven die ons zouden opwachten en vandaag ook meerijden met ons. Al met al een mooie vertegenwoordiging van TWC Zevenbergen vonden wij zelf. Na de fietsen in de bewaakte stalling gezet te hebben schrijven we ons in via de Scan en Go en kunnen we enkele minuten later al lekker aan de koffie. De organisatie had alles goed op orde gezien het feit dat het snel drukker werd, maar alles spoedig verliep. Niet geheel onverwacht veerde Anita uit haar stoel op omdat ze dacht een bekende te zien. Met name Annie verbaasde dat helemaal niets. “Al ga je naar New York” zei ze dan ziet ze ook daar nog bekenden! Na de koffie en een fotomomentje (dit keer zonder de lijfelijk aanwezige Flipje) halen we onze fietsen op en vertrekken we. Met een opkomend zonnetje beloofde het een mooie rit te worden. We zetten koers richting Echteld en merken dat het deelnemersveld zich langzaam verspreid en we in kleinere groepen kunnen rijden. Wel een fijne gedachte gezien de recente gebeurtenissen. Echter blijft het wel oppassen want ook hier blijkt dat niet alle automobilisten ruimte maken om groepen te laten passeren. De organisatie had duidelijk haar best gedaan de routes via een netwerk aan separate fietspaden uit te zetten. In een lekker constant tempo waarbij we als groep goed bij elkaar konden blijven werd er weer lekker “gekeuveld” en wisten wij vooraan in de groep dat de snelheid van gemiddeld 28/29 km per uur voor iedereen goed vol te houden was. Wellicht mede hierdoor namen Annie en ik ongemerkt de afslag voor de 115 km door een aanwijzing te missen. De rest van de groep corrigeerde ons al direct en was onze groep weer snel compleet. Met een temperatuur van 20 graden oplopend naar 26 graden was het met een beetje wind heerlijk fietsen in dit open landschap met onderweg de bekende fruitkraampjes en automaten langs de weg richting Renkum, de koffiestop. Voordat we deze aandeden maakten we eerst nog een lusje oostwaarts ter hoogte van Doorwerth. Jan had al aangegeven absoluut niet van klimmetjes te houden en dat een viaduct al meer dan voldoende was. Uit ervaring weet ik dat daar in de buurt ook de Italiaanse Weg ligt verscholen, een klimmetje van 7%, dus zei ik verder maar niets, maar toch stil in de hoop dat deze op onze route lag. Vooralsnog voldeed de route ook aan zijn verwachting en kon hij goed volgen. Lekker is het dan dat je een afdaling van 10% kunt inzetten en naar beneden kunt rijden in hoog tempo, toch Jan? Angela had vooraf nog wel een “Dumoulin momentje” (sanitaire stop) voor de afdaling , maar ik had toch wel het idee dat dit niets met de afdaling van doen had. Na een aantal kilometers arriveerden wij bij de koffiestop. Doordat alle deelnemers  inmiddels verspreid reden hadden we voldoende plaats buiten te gaan zitten en ons te goed te doen aan koffie met een appelpunt, al dan niet met slagroom. Hier konden de nodige bananen en energy bars gepakt worden en de bidons weer gevuld waarna we de glooiende bosrijke omgeving indoken. Op naar Bennekom gevolgd door een fietsroute omgeven door rietkragen, wildroosters en bruggetjes. Met een heerlijk windje op de kop bleef het tempo er goed in en maakten en we ons op voor de Grebbeberg die zich aandiende na een korte draai vanaf ons fietspad. Hier gaat ieder op zijn eigen tempo omhoog waarna we boven op elkaar wachtten. Nadat iedereen fietsend bovengekomen was vervolgden wij onze weg. Net voor het centrum van Rheden sloegen we af om vervolgens de Nederrijn over te steken. Vanaf dat moment wist ik het zeker, de Italiaanse Weg zat niet in onze route. Er waren er meer die dit jammer vonden maar wellicht een volgende keer. De organisatie had dus duidelijk andere routes uitgezet dan de vorige editie. Langs de uiterwaarden reden we over mooie paden richting Lienden om vervolgens koers te zetten naar Tiel, ons eindpunt. Hier wacht ons een pasta maaltijd in het tot wielercafe omgedoopt Sportplaza. Het was er gezellig druk en konden nog live getuige zijn op een aanwezig groot scherm van de overwinning van Annemiek van Vleuten in La Cource. Uiteindelijk weer onze fietsen opgehaald uit de stalling en vervolgens iedereen weer richting Zevenbergen. We waren er allemaal over eens dat een mooie aangeven route was en dat de organisatie goed op orde was. Dit in combinatie met het lekkere weer maakte het tot een leuke buitenrit die we volgend jaar weer op het programma zetten met dan wellicht wat meer klimmetjes die toch gemist werden. Bij terugkomst in Zevenbergen halen we de fiets van Marja weer uit de auto en geeft ook zij nogmaals aan dat het ze lekker gefietst heeft. Hier gaat het uiteindelijk om en sluit me daarbij aan. Ik start de auto en zie haar de bocht om gaan richting Longway City, op naar een volgende rit. Ps. Tijdens het moment dat ik dit schrijf krijg ik het bericht binnen dat er gisteren helaas een 41 jarige wielrenster is overleden na aanrijding met een auto tijdens de Flipjestocht wat toch een domper geeft op zo’n mooie dag. Een dubbel gevoel blijft achter…… Mick

Foto’s